زائران آسمان
بسم رب الحسین علیه السلام
السلام علیک یا امیر المومنین یا علی بن ابی طالب
السلام علیک یا ابا عبدالله و علی الاواح التی حلت بفنائک
سلام
سلامی به حلاوت و حرارت قلبهای کربلایی
سلام بر زائران کربلا
و سلام بر عاشقان و دلسوختگان کربلا
غافله ی حرمت در سیرند و من بی سر و پا جا ماندم
آری کربلا رفتن دل می خواهد آنهم دل شیدایی و فارغ از های و هوی دنیا تا بیابی لذت حضور را
وقتی برات کربلا را در شب قدرت به دستان مهربان پدری امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف امضاء می شود و میزبانی این بزم را به دست مادری با محبت و عاشق می سپارند مگر بزم این حضور بی لطف می شود؟
کلام را کوتاه کنم چرا که الفاظ دلتنگند و کم آورند و قلب بازهم شدت گرفت از فاصله ها
اولین کاروان زیارتی عتبات عالیات در ایام حزن و ماتم مادر پاکی ها از مدرسه ی علمیه حضرت زینب کبری سلام الله علیها به راه افتاد
شب ساعت 8 بود غوغای جمعیت عاشق که برخی صرفا برای بدرقه ی *زائر* آمده بودند نه دختر یا همسر و…. و این را از چهره های غریبی می فهمیدم که از مسافران با التماس درخواست یک دعا می کردند و برخی اسفند دود می کرند یک عده آب و گل، کاسه به دست منتظر حرکت زوار بودند و یک عده ای به دور از چشم همه در خلوتی سر به گریبان تنهایی برده و آروزی احساس حس زیبای زائر بودن را نجوا می کرند.
و من جامانده…..
الهی کی شود به جرم عشق حسین علیه السلام ما را به کربلای اباب تبعید فرمایی؟
ان شاء زائرای اربابمون سلامت و با معرفت تر از قبل بر گردند صلوات
