ویژگی های شهر الله
بقعه‌هاي زمين يا ماهي از ماههاي سال را به نام خود ناميده و منتسب نموده است؟ «تشريف» و شرافت دادن يك نسبت اعتباري و عقلاني است كه بر اساس حكمت انجام مي‌پذيرد. آن چه از سوي خداي متعال به صورت تشريف انجام ميگيرد، براي آن است كه ما اهميت آن را، درك كنيم. خانه هاي را كه خدا به نام «بيت الله» ناميده در ظاهر جسم جمادي بيش نيست. اين نامگذاري براي آن است تا انسانها اهميت آن مكان را درك كرده، در آن‌جا گرد هم آمده و از فيض و بركات و رحمت الهي بهره‌مند گردند. چرا كه رحمت خدا و فيوضات الهي در آن مكان بيشتر ظهور پيدا ميكند و مردم در آن مكان به خدا بيشتر نزديك ميشوند. در ماه خدا نيز رحمت الهي بيشتر نازل مي‌شود و مردم مي‌توانند از فيوضات الهي بيشتر بهره ببرند.
پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) در آن خطبه معروف فرمودند «دُعِيتُمْ فِيهِ إِلَي ضِيَافَةِ اللَّه» اين ماه، ماه خداست براي اين كه در اين ماه شما به مهماني خدا دعوت شده‌ايد. از همين رو نام اين ماه را «شهر الله» مي‌نامند چون راه براي رسيدن انسان به رحمت و رضوان الهي باز است.
ويژگي دوم در معناي «شهر رمضان» نهفته است. اديبان، مفسرين و محدثين مطالبي درباره معناي اين ماه گفته‌اند. چه در روايات شيعه و چه در روايات اهل سنت نقل شده است كه «رمضان» اسم خداست، و نبايد گفته شود كه «رمضان» آمد. بايد گفت «شهر رمضان» يا «ماه رمضان» آمد. مي‌شود گفت محرم يا صفر آمد. اما چند ماه به ويژه ماه رمضان را نبايد گفت كه «رمضان آمد» بايد گفت «ماه رمضان» براي آن‌كه رمضان اسم خداست. اين مطلب در روايات وارد شده است. اگرچه در هيچ يك از رواياتي كه در آن اسماء الله ذكر شده است كلمه رمضان به عنوان اسم خدا و از اسماء الهي ذكر نشده است. برخي ديگر ريشه‌ي كلمه رمضان را «رمض» به معناي شدت حرارت و سوزش دانسته‌اند. نخستين زماني كه ماه رمضان به اين نام ناميده شده، در نهايت شدت گرما بوده است.
در مقابل يكي از ماه‌ها، ماه ربيع به معني بهار را نامگذاري كرده‌اند. اگرچه اين اسامي به بهار و تابستان تطبيق نميكند. اين ماه‌ها گاهي در بهار و گاهي در پاييز و گاهي در زمستان است ولي دو ماه قمري به نام ربيع ناميده مي‌شود؛ ربيع الاول و ربيع الثاني. اهل ادب و لغت گفته‌اند دليلش ان است که نخستين زماني كه اين ماه را نامگذاري كرده‌اند در فصل بهار بوده است. از بين اين نظرات آن‌چه كه روشن است اين نكته مي‌باشد كه در قرآن نامي از محرم، صفر، ربيعين، جماديين وجود ندارد و تنها ماه رمضان است كه ذكر شده «شهرُ رمضان». اين نشان مي‌دهد كه خداي متعال به اين ماه عنايت خاصي داشته كه اسم اين ماه را در قرآن آورده است. اسمي كه خدا براي اين ماه پسنديده و اين ماه را به اين اسم ناميده و ما نيز بايد آن را به اين نام بناميم.
سومين ويژگي اين ماه اين است: «شَهْرَ الصِّيَامِ». خداي متعال يك ماه تمام را به نام ماه روزه و ماهي كه در آن روزه واجب است معرفي نموده است. شايد به اين جهت كه چون عنايت خداي متعال به اين ماه بيش از ماههاي ديگر و زمينه استفاده از رحمتهاي خدا و بركات الهي بيشتر فراهم است، انسان بايد با گرفتن روزه از آن قدرداني كند.