حوزه علمیه حضرت زینب(س) سریش آباد

سالهای پیش بال آسمانی داشتیم بال پرواز کران تا بی کرانی داشتیم گاه گاهی جمعه ها اهل زیارت می شدیم گاه گاهی میل سجده ، جمکرانی داشتیم ثانیه ثانیه هامان پای آقا می گذشت آی مردم ، یک زمان ،صاحب زمانی داشتیم

این جمعه هم از دیدن رویت خبری نیست دیگر نفسم هم، نفسِ معتبری نیست رد می شود این جمعه و تا لحظه آخر از آمدن سبز تو اما اثری نیست ای شاه کلیدِ همه قفلِ قفسها مرغان قفس را تو نباشی که پری نیست

جمعه ام شب شد و گویا خبری از یارم نیست دل شکست و ز چه رو دلبر و دلدارم نیست جز تماشای جمال تو عزیز زهرا مرهمی بر دل غمدیده و بیمارم نیست

خدا کند که رضایم فقط رضای تو باشد / هوای نفس نباشد همه هوای تو باشد خداکند که گزارت فِتد به منظر چشمم / که سجده گاه نمازم به جای پای تو باشد . .

دیگر شده ام دچار وسواس بیا بدجور به عصر جمعه حساس بیا گفتی به عموی خود ارادت داری این بار قسم به دست عباس بیا

روزی هزار بار دلت راشکسته ام بیخود به انتظار وصالت نشسته ام هربار این تویی که رسیدی و در زدی هربار این منم که در خانه بسته ام هر جمعه قول میدهم آدم شوم ولی هم عهد خویش هم دلت راشکسته ام

باز هم آدينه اي آمد ولي مهدي كجاست؟ يك نفر مي گفت مهدي جمعه ها در كربلاست رو به سوي كربلا كردم كه فريادش زنم باز هم با ندبه اي از هجر مولا دم زنم آمد از سويي ندايي: اي اهل انتظار! اندكي ديگر صبوري، مي رسد ديدار يار

غفلت از یار،گرفتار شدن هم داردازشما دورشدن،زار شدن هم داردعیب ازماست که ازدیدنتان محرومیم…………….چشم بیمارشده،تارشدن هم داردمهدیا(علیه السلام) لطف نما،درد مرا درمان کن……غم هجران تو،بیمارشدن هم دارد

اللهم عجل لولیک الفرج