حوزه علمیه حضرت زینب(س) سریش آباد

عَنِ الْمُفَضَّلِ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللهِ علیه السلام:‏

يَا مُفَضَّلُ ،

إِيَّاكَ وَ الذُّنُوبَ ، وَ حَذِّرْهَا شِيعَتَنَا.

فَوَ اللهِ مَا هِيَ إِلَى أَحَدٍ أَسْرَعَ مِنْهَا إِلَيْكُمْ ،

إِنَّ أَحَدَكُمْ لَتُصِيبُهُ الْمَعَرَّةُ مِنَ السُّلْطَانِ ،

 وَ مَا ذَاكَ إِلَّا بِذُنُوبِهِ ،

وَ إِنَّهُ لَيُصِيبُهُ السُّقْمُ ،

 وَ مَا ذَاكَ إِلَّا بِذُنُوبِهِ ،

وَ إِنَّهُ لَيُحْبَسُ عَنْهُ الرِّزْقُ ،

 وَ مَا هُوَ إِلَّا بِذُنُوبِهِ ،

وَ إِنَّهُ لَيُشَدَّدُ عَلَيْهِ عِنْدَ الْمَوْتِ ،

وَ مَا هُوَ إِلَّا بِذُنُوبِهِ.

مفضّل بن عمر از حضرت صادق علیه السلام نقل می کند که فرمود:

اى مفضّل، تو را از تمام گناهان برحذر می دارم، و تو نیز شيعيان ما را از آن بر حذر بدار.

به خدا سوگند، اثر هیچ چیزی سریع تر از اثر گناه به شما نمی رسد.

اگر آزار و اذیّتی از سلطان به يكى از شما رسيد، قطعاً به خاطر گناهی است كه انجام داده است.

اگر یکی از شما بيمار شد، حتماً به جهت گناهى است كه انجام داده است.

اگر رزق و روزى از کسی حبس شد، صرفاً به خاطر گناهى است كه از او صادر گرديده است.

اگر هنگام مرگ، کسی به سختی جان داد، فقط به خاطر گناهی است که مرتکب شده است.

                                                            علل الشرایع ، ج1، ص297